ستاره ها

ستاره ها سنگهای بزرگی هستند که در منظومه شمسی حرکت میکنند.

هر ستاره مقدار مشخصی گاز همراه خود دارد؛ این مقدار بین 2.000 تا 200.000 است. همچنین ستاره ها میتوانند حاوی ضایعات هم باشند اما خود ستاره ها ضایعات را تولید نمیکنند بلکه آنها ضایعات حاصل از جنگ روی یک سیاره را در صورت حضور روی آن سیاره به خود جذب میکنند.

ستاره مختصات مشخصی دارد اما ستاره ها ثابت نیستند بلکه در منظومه جابجا می شوند. مثلا اگر در ستاره ای در مختصات 1:15:2 باشد پس از مدت مشخصی به مختصات 1:15:3 می رود. این جابجایی ادامه دارد تا اینکه ستاره از انتهای منظومه خارج شده و به منظومه دیگری وارد می شود. روند پیشروی ستاره به همین ترتیب ادامه خواهد داشت تا اینکه ستاره به انتهای کهکشان برسد.

اگر میزان گاز و ضایعات روی یک ستاره به زیر 1000 واحد برسد ستاره ناپدید خواهد شد.

هنگامی که جنگ در یک سیاره رخ میدهد و ضایعات پدیدار می شود، اگر ضایعاتی باقی بماند، به محض رسیدن ستاره به آن مختصات ضایعات به ستاره چسبیده و همراه ستاره جابجا می شوند.

هر ستاره سرعت خاص خود را دارد که با واحد دقیقه/مکان مشخص می شود. این به این معنی است که آن ستاره در هر واحد از مختصات چند دقیقه حاضر خواهد بود.

برای برداشت گاز و ضایعات از ستاره باید از پرواز بهره کشی توسط سفینه های بازسازکننده/تانکر/سفینه کنترل از راه دور بازیافت استفاده کنید. به دلیل جابجایی ستاره دقت کنید بهره کشی شما بعد از جابجایی ستاره به مختصات قبلی نرسد.

در هر کهکشان حداقل 100 ستاره وجود دارد که اگر تعداد ستاره ها به زیر 100 برسد به طور اتوماتیک یک ستاره در موقعیت تصادفی در آن کهکشان به وجود می آید